Merhaba ben AKAD.On yedi yaşındayım.Ankara'da yaşıyorum.Tabi buna yaşam denirse.Kalbim hiç olmadığı kadar huysuz.Tenim hiç olmadığı kadar kırılgan.Hiç olmadığım kadar halsizim.Neden mi?Çünkü bana bazı şeyler oldu.Hatırlayamadığım,korkunç olaylar.Şimdi bu olayları araştırıyorum.Tek bildiğim ise ben ben değilim.Çok farklıyım.
Babam Yekta.Kahverengi gözlü,siyah kısa saçlı,orta boylu,kalbi pak,gözü pek birisi.Benim için her şeyi göze alabilir.Kaybetmek dışında.Annemle on yıl önce ayrıldılar.Nasıl ayrıldıklarını hatırlayabiliyorum.
-"Bunu bana yapma Buse,seni kaybedemem" diyordu babam zavallı bir bakışla.
-"Eğer bir saniye daha burada durursam,tıkılıp kalırım bu evde." demişti annem kızgın bir ifadeyle.
Annem hiç ayrılmak istiyormuş gibi durmuyordu.Beni ve babamı çok seviyordu.Onun böyle yapmasına akıl sır erdirememiştim.
Ben hep normal bir hayatım olsun istemiştim.Annemle yaşıyordum.Ama artık sıkılmıştım.Hayatımdan bunalmıştım.Babamın yanına taşınmak istiyordum.Üç ay önce babamın yanına yani Ankara'ya taşındım...
-"Bunu bana yapma Buse,seni kaybedemem" diyordu babam zavallı bir bakışla.
-"Eğer bir saniye daha burada durursam,tıkılıp kalırım bu evde." demişti annem kızgın bir ifadeyle.
Annem hiç ayrılmak istiyormuş gibi durmuyordu.Beni ve babamı çok seviyordu.Onun böyle yapmasına akıl sır erdirememiştim.
Ben hep normal bir hayatım olsun istemiştim.Annemle yaşıyordum.Ama artık sıkılmıştım.Hayatımdan bunalmıştım.Babamın yanına taşınmak istiyordum.Üç ay önce babamın yanına yani Ankara'ya taşındım...
